Sosna żółta Thunberga. Niezbyt silnie rosnące drzewo po 10-ciu latach dorastające do ok. 3-4 metrów wysokości. W młodym wieku pokrój ma luźny, ale z widocznie wyprowadzonym przewodnikiem, później zagęszcza się i przybiera kształt regularnego stożka. Igły złocistożółte, długie, sztywne, wyglądają jak nawoskowane, przez co z daleka przyciągają wzrok. Najintensywniejszy żółty kolor mają zimą. Na wiosnę lekko zielenieją by latem i jesienią znów zacząć przebarwiać się na żółto. Odmiana ta do niedawna spotykana była jedynie wśród kolekcjonerów. Obecnie, ze względu na wyjątkowe walory estetyczne, produkowana jest przez nieliczne szkółki roślin ozdobnych.

WYMAGANIA
Pinus thunbergii Ogon nie ma specjalnych wymagań glebowych, ale nie lubi gleb ciężkich i nieprzepuszczalnych. Należy ją sadzić w miejscach osłoniętych (szczególnie na wschodzie Polski) i w pełni nasłonecznionych, gdyż tylko wówczas będzie miała pięknie wybarwione igły.

ZASTOSOWANIE
Przepiękna roślina do wszystkich rodzajów ogrodów. Wspaniale nadaje się do zestawień kolorystycznych oraz rozświetlania miejsc z roślinami o ciemnej zieleni. Jest to jedna z ciekawszych odmian żółtych sosen.

POCHODZENIE/NAZEWNICTWO
Odmiana ta została sprowadzona z Japonii, ale jej miejscem pochodzenia jest najprawdopodobniej Korea. W połowie lat ‘70 XX wieku Barry Yinger podróżował po tych krajach w poszukiwaniu ciekawych okazów roślin. Znalazł kilka niezwykle interesujących drzew m.in. Pinus thunbergii Ogon, które sprowadził do Brookside Gardens, USA. „Ogon” po japońsku oznacza złoto.