Larix decidua Repens to oryginalna, piękna, płacząca odmiana modrzewia europejskiego. Nie wyprowadza samodzielnie przewodnika. Roczne przyrosty mają ok. 50 cm długości. Wszystkie pędy zwisają do dołu. Dlatego docelowa wysokość drzewa zależy od wysokości szczepienia. Można ją dodatkowo podwyższyć wybierając jeden z pędów i wyciągając go w górę przy podporze. Z wiekiem odmiana ta może tworzyć ciekawe i oryginalne formy. Starsze egzemplarze mają często po kilka głównych, grubych pędów, rozchodzących się poziomo na boki, z których zwisają kurtyny wiotkich, cienkich, jasnobrązowych gałązek. Dzięki temu drzewa te wyglądają jak szerokie i asymetryczne kopce, miejscami lekko wypiętrzone, o pędach powyginanych, sięgających do ziemi i ścielących się po niej. Igły są sezonowe i jasnozielone (wiosna, lato). Jesienią przebarwiają się na kolor złocistożółty. Podobne odmiany to: Larix decidua Pendula (modrzew europejski Pendula) oraz Larix decidua Puli (modrzew europejski Puli).  

WYMAGANIA
Modrzew europejski Repens najlepiej rośnie na glebach żyznych i umiarkowanie wilgotnych. Jest rośliną światłolubną i powinno się go sadzić w pełnym słońcu.

ZASTOSOWANIE
Larix decidua Repens to przepiękna odmiana o niepowtarzalnym uroku. Łączy w sobie delikatność z malowniczością form płaczących. Dodatkowego uroku dodaje mu zmienność, jaką odznacza się ten modrzew w ciągu roku. Wiosną okrywa się delikatną, jasnozieloną igłą, jesienią staje się na kilka tygodni złocisty, a zimą cieszy oczy sznurami jasnobrązowych, zwiewnych pędów. Odmiana idealna do sadzenia w miejscach wyeksponowanych i reprezentacyjnych, ale równie pięknie może wyglądać posadzona w dużym ogrodzie skalnym. Doskonale nadaje się również do sadzenia w szpalerach, jako bardzo oryginalny i piękny żywopłot. Rośliny posadzone w odstępach ok. 1,2 m można dodatkowo połączyć ze sobą, wiążąc razem jeden lub kilka pędów z sąsiadujących ze sobą egzemplarzy. Z czasem pędy zgrubieją a spływające z nich długie, cienkie gałęzie, utworzą gęstą zasłonę.

POCHODZENIE/NAZEWNICTWO
Odmiana opisana w Anglii w pierwszej połowie XIX wieku.